بررسی رابطه هوش هیجانی و هوش معنوی با سطح خود کارآمدی

پژوهش حاضر با هدف تعیین رابطه بین هوش هیجانی و هوش معنوی با سطح خود کارآمدی در بین دانش آموزان دوره دوم دبیرستان دخترانه شهرستان کهنوج انجام شده است. این پژوهش از نظر هدف کاربردی، از نظر ماهیت توصیفی و از نظر روش همبستگی است. جامعه آماري، متشکل از كليه دانش اموزان دختر دبیرستان دوره ی دوم شهر کهنوج که 120 نفر می باشد که در سال تحصیلی 95-1396 طبق آمار مدرسه تعداد 92 نفر دانش آموزان دوره ی دوم مورد بررسی قرار گرفتند. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون های t تک نمونه ای، t مستقل، تحلیل واریانس یک راهه (ANOVA) و همبستگی پیرسون استفاده شد. نتایج نشان داد 29 درصد از تغییرات هوش هیجانی دانش آموزان مربوط به خودکارآمدی آنان است، 51 درصد از تغییرات هوش معنوی دانش آموزان مربوط به خودکارآمدی آنان است و میان سطح خودکارآمدی با هوش هیجانی و هوش معنوی دانش آموزان تفاوت وجود دارد.